همگی ما در لحظاتی خاص و ویژه از زندگیمان، حالت ذهنی خاصی را تجربه کرده‌ایم که در آن سطح بالایی از انرژی و تمرکز را در خودمان احساس می‌‌کنیم. این حالت که با تمرکزی عمیق همراه است، معمولاً در زمان‌هایی که با یک ضرب‌الأجل فوری مواجه هستیم و یا در تنگنای زمانی برای حل مسائل قرار داریم، رخ می‌دهد.
اما این نوع از قدرت و هوش که درباره‌اش حرف می‌زنیم، یا کاملاً مورد غفلت واقع شده و کسی به عنوان یک زمینه‌ی مطالعاتی درباره آن حرفی نزده است و یا اینکه با انواع و اقسام خرافات و مطالب زرد و سطحی درهم‌آمیخته که در هر صورت بر مرموزتر شدن این حوزه دامن می‌زند. در اثر همین ناآگاهی، تصور می‌کنیم خلاقیت و توانمندی چیزهایی هستند که به‌طور آنی و ناگهانی و از آسمان بر سر فرد نازل می‌شوند، یا آنها را به استعداد ذاتی خود شخص، یا روحیه‌ی عالی یا بخت‌واقبال نیکویش مربوط می‌دانیم.

تسلط بر این حالت ذهنی یا همان چیرگی، می‌تواند منجر به تسلط و آگاهی بیشتری بر واقعیت، سایر آدم‌ها و وضعیت خود شود. اگرچه ما- به‌عنوان افراد معمولی- ممکن است این حس را به‌طور مقطعی تجربه کنیم اما از آنسو کسانی هستند که این وضعیت برایشان تبدیل به سبک زندگی شده است.