اولین قانون در کتاب من این است: به حرفه ای ها توجه نکنید! بیست سال حضور در این حرفه مرا متقاعد کرده که هر فرد معمولی با استفاده از سه درصد ظرفیت مغزش می توانید به خوبی یک متخصص در وال استریت، حتی اگر بهتر نباشد، سهام برتر را انتخاب کند.

می دانم شما انتظار ندارید که یک متخصص جراحی پلاستیک به شما درباره انجام عمل زیبایی توسط خودتان توصیه کند یا یک لوله کش به شما بگوید خود به نحوی آب گرمکن را تعمیر کنید و یا یک آرایشگر درباره ی اصلاح موهایتان به شما راهکار بدهد، اما انتخاب سهام شبیه هیچ کدام از مشاغل بالا نیست، اینجا بحث سرمایه گذاری مطرح می باشد، به طوری که پول هوشمند خیلی هم باهوش نیست و پول غیر هوشمند هم به قدری که فکر می کند، نادان نیست.

پول غیر هوشمند تنها زمانی نادان می شود که به نصیحت های پول هوشمند گوش فرادهد! در حقیقت سرمایه گذار تازه کار از مزایای زیادی برخوردار است که اگر نهایت استفاده را از آنها ببرد، نه تنها می تواند از حرفه های بهتر عمل کند، بلکه از عملکرد کلی بازار هم پیشی می گیرد. به علاوه، اگر بهتر از حرفه ای ها نتیجه نگیرید، پس فایده ی اینکه خودتان سهام انتخاب کنید چیست؟