صنعت پرداخت طی 50 سال گذشته توسعه زیادی یافته است. در سال‌های اولیه توسعه این سیستم، مقدار زیادی کاغذ از مرچنت‌ها به بانک‌های پذیرنده، از بانک‌های پذیرنده به شبکه‌های اسکیمای کارت و از شبکه‌های اسکیمای کارت به بانک‌های صادرکننده پست می‌شد. با گذر زمان، این فرایند به سمت پردازش الکترونیکی حرکت کرد. کشورها، سیستم‌های پرداختی را طراحی و توسعه دادند که مختص خودشان بود و استانداردهایی را روی این سیستم‌ها پیاده‌سازی کردند که باز هم به خودشان اختصاص داشت و با سیستم‌های کشورهای دیگر مغایر بود. صرفاً، حدود 20 سال گذشته بوده که کل سیستم پرداخت جهانی، به شکل مناسب و الکترونیکی، به هم متصل شد. امروزه، کشورها، بانک‌های پذیرنده و شبکه‌های اسکیمای مختلف، می‌توانند به شیوه مختص خودشان، به فعالیت بپردازند. بنابراین، درست است که در این بخش، در مورد فرایند کلی پرداخت‌ها صحبت کردیم، ولی همیشه تفاوت‌هایی را بین کشورها و سیستم‌های مختلف مشاهده خواهید کرد. تقریباً در تمامی موارد، عملیات کلی به این شکل است که مرچنت، برای دریافت مبلغ، پیامی را به بانک پذیرنده یا شبکه اسکیمای کارت ارسال می‌کند و این پیام، در نهایت، به دست بانک صادرکننده می‌رسد. کسب آگاهی در مورد محتوای این پیام‌ها، مقصد ارسال آنها و شیوه رسیدن آنها به مقصد، راز حفظ امنیت پرداخت‌ها به‌شمار می‌رود.