رمز ارز‌ها از پروتکل های رمزگرافیکی و یا کد‌های فوق‌العاده پیچیده برای رمز‌گذاری دیتاهای حساس و انتقال آن‌ها استفاده می‌کنند تا معاملات امنی را فراهم کنند.

توسعه‌دهندگان رمز‌ ارزها این پروتکل‌‌ها را بر پایه اصول پیچیده ریاضیات و مهندسی کامپیوتر بنا کرده‌اند. این پروتکل‌ها همچنین هویت افراد استفاده کننده از رمز‌ ارز‌ها را مخفی نگه می‌دارد. ردیابی و پیدا کردن آن‌ها را برای هر کسی و هر دولتی دشوار است.

رمز ارزها همچنین برای کنترل شدن غیر متمرکز خود شناخته می‌شوند. این به آن معناست که تمام فعالیت‌ها و ارزش‌های این بازار توسط همان کد‌های پیچیده کنترل و ارزیابی می‌شوند. بانک‌ها و یا مقامات دولت‌ها کنترلی روی آن‌ها ندارند.

ارزهای دیجیتال امکان معامله شدن توسط ارزهای واقعی را نیز دارا می‌باشند و شما می‌توانید در بعضی از مارکت های خاص و صرافی های شناخته شده، مانند بایننس (Binance)، ارز‌های دیجیتال خود را بادلار، پوند، یورو و غیره جایگزین کنید. خطر اصلی در همین مرحله اتفاق می‌افتد جایی که هکر‌ها و بدافزار‌ها امکان بلوکه کردن پول شما را در حین این انتقال دارا هستند.

بیت‌کوین و ارزهای دیجیتال، ابزاری برای مقابله و رفع نقایص سیستم بانکداری سنتی بوده‌اند که در این زمینه تا حدودی موفق به نظر می‌رسند.
بیت‌کوین و رمزارزها تازه در ابتدای راه پیشرفت خود هستند و برای رسیدن به هدف اصلی خود باید موانعی نظیر دولت‌ها و سیستم تجاری سنتی را پشت سربگذارند. امری که می‌تواند چالش‌های زیادی را هم برای ارزهای دیجیتال و هم برای سیستم بانکداری سنتی دربر داشته باشد.