داستان یک کمک

ناتالیا، دختری ۱۵ ساله در یک روستای کوچک در موزامبیک بود که بیشتر وقتش در روز به تهیه‌ی آب مورد نیاز خانواده صرف می‌شد. هر روز صبح، پس از مراقبت از شش خواهر و برادر کوچکش، با چند بطری آب کنار رودخانه می‌رفت و ساعت‌ها در صف می‌ایستاد تا آن‌ها را با آب کثیفی که از یک سوراخ بیرون می‌آمد پر کند. بنابراین، فقط هفته‌ای دو بار به مدرسه می‌رفت. اما در سال ۲۰۱۲، به لطف گروه «خیریه: آب» که یک سازمان غیرانتفاعی تأمین آب آشامیدنی سالم و تمیز برای مردم کشورهای رو به توسعه است، روستای ناتالیا صاحب چاه آبی شد که حالا ساکنان آن اجازه دارند راحت و سریع هر میزان که می‌خواهند آب داشته باشند. از آن زمان ناتالیا دیگر همیشه می‌تواند به مدرسه برود و به موقع سر کلاس حاضر شود.
حالا یک کمیته‌ی ۵ نفره در آن روستا موظف به توسعه و اجرای برنامه‌ای برای تداوم پروژه‌ی آبرسانی و آموزش جامعه درباره‌ی بهداشت، به‌سازی و نظافت فردی شده است.
در اولین جلسه‌ی گروه «خیره‌: آب» با اعضای کمیته، ناتالیا ایستاد تا خود را معرفی کند. پاهایش را از هم باز کرد، دستانش را با غرور روی هم قرار داد و لبخند ملیحی زد و گفت: «نام من ناتالیاست، من رئیس‌ کمیته هستم.» ناتالیا هنوز هم رئیس است. او به دلیل اعتماد به نفس، سرسختی، توانایی‌ رهبری و توانایی خواندن و توانستن انتخاب شد.
حالا اهداف او تغییر کرده است و قصد دارد معلم و مدیر شود. داستان زندگی او از تلاش‌های مؤسسه‌ی «خیریه: آب» الهام گرفته است. این خیریه طی 23 هزار پروژه در 8 سال اول، برای بیش از ۷ میلیون نفر آب تمیز تهیه کرده‌ است.